Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Before Sunrise (1995) - Before Sunset (2004)




Before Sunrise (1995)
Σαν μια πιο μοντερνα και λιγοτερο μελαγχολικη "Συντομη Συναντηση". Πολυ καλη επιλογη η γοητευτικη Julie Delpy, εξαιρετικη σκηνοθεσια και ευφυεστατα πλανα, ομορφοι διαλογοι. Πολυ ευαισθησια και ρομαντισμος στο δευτερο μερος. Στο πρωτο καπου χαθηκε η ευαοσθησια γιατι με κουρασαν λιγακι αυτες οι τελειως διανοουμενιστικες συζητησεις για τον ερωτα και τη ζωη, αλλα χαλαλι του! Πολυ γλυκια ταινια, με υπεροχο φιναλε. Διαμαντακι του ανεξαρτητου αμερικανικου κινηματογραφου. Romance για ρεαλιστες.


Προσωπικη αξιολογηση:
4/5







Before Sunset (2004)
Η εξελιξη μας μεσα σε 9 χρονια. Πως απο ρομαντικοι που βιωνουν τον ερωτα σε ολο του το μεγαλειο, μετατρεπομαστε σταδιακα σε πλασματα γεματα αμυνες, πονους, ανεκπληρωτες επιθυμιες και μια συνεχη και βασανιστικη βεβαιοτητα οτι πηραμε τη ζωη μας λάθος. Μεχρι τη στιγμη που αν ειμαστε τυχεροι και μονο τοτε, θα συμβει αυτο που θα σπασει τον τοιχο που χτισαμε γυρω μας μονο και μονο για να ξεχασουμε οτι ειμαστε δυστυχισμένοι.
Aνταξια της πρωτης ταινιας. Φλυαρει σε καποια σημεια.


Προσωπικη αξιολογηση:
4/5






Και οι 2 ταινιες ηταν πολυ ρεαλιστικες, πολυ προσγειωμενες, πολυ διανοουμενιστικες. Μου αρεσει αρκετα αυτο το σινεμα, αλλα προτιμω τις ερωτικες ιστοριες του Godard βουτηγμενες στο σουρεαλισμο και την αλληγορια τους(π.χ. "Pierrot le fou") η την απλοτητα, το ρομαντισμο και την ποιηση ενος Chaplin ("City Lights")...

8 σχόλια:

Ιωάννης Moody Λαζάρου είπε...

Ξέρεις πως λατρεύω και τις δύο ταινίες...

Η πρώτη (5/5) είναι για μένα η καλύτερη σύγχρονη ρομαντική ταινία. Με ρεαλισμό και διανόηση, όπως σωστά επισημαίνεις. Όποτε τη βλέπω, λιώνω... Αυτός ο έρωτας ο αληθινός κι ας είναι δίχως αύριο... Η πραγματική επαφή.

Η δεύτερη (4/5) έχει όντως λίγη φλυαρία στην αρχή (είναι και η αμηχανία που έχουν οι δύο ήρωες), αλλά αυτό το φινάλε με το "Song for Jesse" είναι συνταρακτικό.

Αγαπώ εξίσου το "city lights" και το "pierrot le fou". Διαφορετκές κι αριστουργηματικές θεάσεις του έρωτα.

Philip Winter είπε...

Συμφωνω για την πρωτη. Με διαφορα, η καλυτερη ρομαντικη κομεντι απο τη δεκαετια του '80 και μετα, για μενα.

Οντως, η φλυαρια δειχνει την αμηχανια τους. Το φιναλε συγκλονιστικο. Απο τα πιο αγαπημενα μου στην ιστορια του σινεμα!

Λατρεψα και τα Sunrise, Sunset και τον τροπο που δειχνουν τον ερωτα. Αλλα, θα προτιμησω αυτες τις 2 αριστουργηματικες ταινιες, γιατι δεν ειναι τοσο διανοουμενιστικες. Για μενα, π.χ. στον Πιερο υπαρχει μια σκηνη οπου η Καρινα λεει στον Πελμοντο ενω αυτος οδηγει:
"Δεν ειμαστε ελευθεροι"
Τοτε αυτος στριβει αποτομα και πεφτει μεσα στο νερο
Πιστευω, πως οσα λεει το Sunrise το συνοψιζει ο Πιερο σε αυτη τη σκηνη η στο φιναλε του..
Και ας μη ψεχασουμε τις θυσιες του Chaplin στο "city lights".

Eskli είπε...

Καλημέρα!
To Before Sunrise (10/10) είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες! Την πρώτη φορά που το είδα είχα ξετρελαθεί! Ρεαλιστική προσέγγιση του έρωτα, προσγειωμένη σκιαγράφηση των ποτρέτων των δύο πρωταγωνιστών.
"με κουρασαν λιγακι αυτες οι τελειως διανοουμενιστικες συζητησεις για τον ερωτα και τη ζωη"
Χμ...εγώ θα διαφωνήσω. Εκτός του ότι ταυτίστηκα με πολλές από τις απόψεις το βρήκα και σεναριακά σωστό να ειπωθούν όσα ειπώθηκαν γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαν να έρθουν πιο κοντά και να γνωριστούν αυτοί οι δύο. Σε μια μέρα μιλούν για τόσα πράγματα, για μια ολόκληρη ζωή, για τις ιδέες, τις φιλοδοξιες, τις ανησυχίες τους...Τον θεωρώ μαγικό και πολύ έξυπνο αυτό τον χρονικό περιορισμό της συνάντησής τους!

Αντιθέτως το Before Sunset(7,5/10) με απογοήτευσε πολύ. Δεν νομίζω ότι ήταν αντάξιο του πρώτου. Η χημεία μεταξύ τους έχει χαθεί, μου φαίνονται και σα χαρακτήρες άβολοι και αμήχανοι. Επίσης μου φαίνεται ότι το σήκουελ έγινε και για εμπορικους λόγους αν όχι για να δοθεί στην καταπληκτική αυτή ιστορία μια συνέχεια (την οποία βέβαια δεν την είδαμε-λίγο άκυρο το τέλος). Τέλος πάντων, περίμενα ότι και το φόντο του υπερλατρεμένου Παρισιού θα βοηθούσε περισσότερο.

Ίσως η πρώτη είναι η αγαπημένη μου ρομαντική αλλά θα μπορούσα να προσθέσω και τις εξής:
A bout de souffle
Gone with the wind
The notebook
a room with a view
Casablanca

Philip Winter είπε...

Kαλημερα Eskli! Χαιρομαι που με επισκεφθηκες!

Tελικα το Sunrise εχει πολλους φαν που το θεωρουν αριστουργημα. Ισως, φταιει πως οταν ειδα την ταινια ημουν αρκετα κουρασμενος.

"άβολοι και αμήχανοι"
Εγω πιστευω πως ετσι θα επρεπε να ειναι. Ο σκηνοθετης δειχνει τη διαφορα ενος παθιασμενου ερωτα (στην πρωτη ταινια) και μετα απο 9 χρονια το πως αυτος ο ερωτας εγινε αμηχανος και αβολος. Το βρηκα ευστοχο.
Τα περισσοτερα σικουελ, παντως, για εμπορικους λογους γινονται.
Σιγουρα, η πρωτη ταινια μου αρεσε περισσοτερο. Απλα βρηκα και τις 2 ταινιες καπως φλυαρες. Προτιμω τον κινηματογραφο της εικονας. Πιστευω πως η εικονα λεει περισσοτερα απο το διαλογο.

Πολυ ωραιο τοπ 5!
A bout de souffle (5/5)
Gone with the wind (4,5/5)
The notebook (4/5)
a room with a view (4/5)
Casablanca (5/5)

Το δικο μου:
1. City Lights και γενικα ολες οι ταινιες του Chaplin!
2. A bout de souffle
3. Casablanca
4. Pierrot le Fou
5. Charade

To City Lights δεν το εχεις δει;

academy είπε...

Ωραίο το ''Before Sunrise''αλλά στο ''Before Sunset''λύγισα...μου άρεσε πολύ και ταυτίστηκα υπερβολικά!!!Παρίσι,έρωτας και κουβέντα στα καλύτερα τους και τα τρία.Ι LOVE THIS MOVIE!!
Top 5 Ρομαντικών?Είναι τόσες πολλές αλλά στα γρήγορα....
Νο5:Brief Encounter
No4:The English Patient
no3:Bridges Of Madisson County
No2:The End of The Affair
No1:The Remains of the day.

Evi Avd. είπε...

Υπέροχο το Βefore Sunset, τόσο απλό και τόσο ουσιαστικό...Έρωτας στο μεγαλείο του...!Το σίκουελ και για μένα δεν είχε τον ίδιο αντίκτυπο, αλλά ίσως απλά να αντιστέκομαι στην αμηχανία και την απομυθοποίηση...Μπράβο που μας τα υπενθύμισες!

Philip Winter είπε...

Φιλε ακάντεμι δεν περίμενα να σου αρέσει τόσο το ηλιοβασίλεμα!
Μα πώς ξέχασα τα αριστουργηματίκα Brief Encounter (4/5), The English Patient (4/5), The Remains of the day (5/5)? Το Bridges Of Madisson County αρκετά καλό.

Philip Winter είπε...

Συμφωνώ Evi.
Σ' ευχαριστώ, να 'σαι καλά!