Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

La graine et le mulet (2007)

 

Η ταυτοτητα:
Ελλην. τιτλος: "Κους Κους με φρεσκο ψαρι"
Ετος: 2007
Ειδος: Drama
Σκηνοθεσια: Abdellatif Kechiche
Σεναριο: Abdellatif Kechiche
Ηθοποιοι: Habib Boufares, Hafsia Herzi, Farida Benkhetache
Διαρκεια: 151'
Χωρα: Γαλλια

H υποθεση:
Ο εξηντάχρονος Μπεϊζί Σλιμανί, Άραβας μετανάστης, εγκαταλείπει τη δουλειά του στο λιμάνι κι αποφασίζει ν' ανοίξει ένα παραδοσιακό εστιατόριο. Για να εξασφαλίσει την άδεια, διοργανώνει μια βραδιά για τους παράγοντες της πόλης, όπου σερβίρει τη σπεσιαλιτέ του: κους κους με φρέσκο ψάρι.
πηγη: athinorama.gr/cinema

Σχολια:
Το θεμα της ταινιας του Κεσις ειναι οι μεταναστες (ειδικα οι αραβικης προελευσης με τους οποιους ασχολειται) τα ονειρα της ζωης και οι οικογενειακοι δεσμοι (οι οποιοι ενισχυονται παραξενα και με ενα ειδος αλληλεγγυης για χαρη του κεντρικου ηρωα). Το θετικο της οι ανθρωπινες στιγμες και το οτι ασχολειται με απλους ανθρωπους.
Μετα τον αλλοπροσαλλο προλογο εχεις την εντυπωση οτι η ταινια κινειται στα πλαισια του ρεαλιστικου κοινωνικου κινηματογραφου (με καμερα στο χερι, προσηλωση της καμερας σε προσωπα και εκφρασεις και συγγενειες με τους Νταρντεν). Όσο περναει η ωρα (και ειδικα με την σκηνη του τραπεζιου) μπορει να βλεπεις ομοιοτητες ακομα και με τον Ρομερ με ενα αδιορατο χιουμορ να διαπερναει το φιλμ. Ωστοσο για οσους θεατες αντεξουν τους αργους ρυθμους της αρχης το εργο τους αποζημιωνει στο β΄ μερος. Απο τη στιγμη που μπαινει στη δραση η κορη του ηρωα (ομορφη πρωταγωνιστρια που δινει πολυ καλη ερμηνεια) και προσπαθουν να ανοιξουν το ρεστοραν. Απο εκει και μετα ο θεατης συμμετεχει πολυ πιο εντονα (και σε συναισθηματικο επιπεδο) και η ταινια εξελισσεται σε κατι αλλο (περισσοτερο δραματικο και με δοσεις τραγικης ειρωνειας) που εχει θεση ακομα και για σασπενς που κορυφωνεται στο απροσδοκητα μελαγχολικο και απαισιοδοξο φιναλε που δειχνει την τυχη των μεταναστων.
  • Προσωπικη αξιολογηση:
αστεράκια  (4/5)




2 σχόλια:

academy είπε...

Γειά σου Hulot..:)
Δεν την έχω δεί αν και έχω ακούσει αρκετά καλά λόγια.Θα την δώ κάποια στιγμή σίγουρα...Η αφίσα οικτρή...δεν παίζονται αυτοί οι Γάλλοι...

Philip Winter είπε...

Γεια σου φιλε academy!
Την προτεινω ανεπιφυλακτα. Ειναι ενα πολυ ευστοχο κοινωνικο σχολιο σχετικα με την ανεργια, τη μεταναυστευση κλπ.
Η αφισα μαυρα χαλια... οντως!