Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Crna macka, beli macor (1998)




Σκηνοθεσία: Emir Kusturica
Πρωταγ.: Bajram Severdzan, Srdjan Todorovic, Branka Katic
Υπόθεση: Ο Matko Destanov είναι ο μικροαπατεώνας πατέρας του 18χρονου ερωτευμένου Zare. Σχεδιάζει να αποκτήσει ένα τραίνο λαθραίων καυσίμων με την επιχορήγηση του Grga Pitić, παλιού φίλου του πατέρα του, Zarije Destanov. Παράλληλα θα βοηθήσει και ο Dadan. Ένας λίγο καλύτερος γκάνγκστερ με χαρέμι που χορεύει σε δυτικούς ρυθμούς. Μία από τις τρεις αδερφές του, η Afrodita ή αλλιώς "γαλακτομπούρεκο" στο κοινό περιβάλλον, στέκεται εμπόδιο στην αποκατάστασή του αφού είναι ακόμα ανύπαντρη. Ανύπαντρος είναι και ο εγγονός του Pitić, ο δίμετρος Veliki. Άδικα γυρνά στα πανηγύρια ψάχνοντας τη μέλλουσα γυναίκα του. Τέλος έχουμε και την Ida. Τη πανέμορφη εγγονή της κοσμογυρισμένης Sujka. Ποιος θα πρωτοπαντρευτεί και τι σχέδια έχουν οι δυο παλιόφιλοι παππούδες Zarije και Grga;

***** Καλό θα ήταν όποιος δεν έχει δει την ταινία να μην διαβάσει τα παρακάτω σχόλια *****

Πριν μιλήσω για το "Μαύρη Γάτα, Άσπρος Γάτος" θα ήθελα να εκφράσω την αγάπη και το θαυμασμό μου για τον σκηνοθέτη του, τον αιρετικό, φελινικό και θορυβώδη Emir Kusturica. Ένας από τους λίγους σκηνοθέτες που έχω δεθεί συναισθηματικά, έχει μιλήσει στην καρδιά μου όσο λίγοι. Οι ταινίες του χείμαρρος συναισθημάτων και έκφρασης μιας γνήσιας τρέλας, γιατί μια τέτοια τρελή και παράλογη ζωή με τρέλα την αντιμετωπίζεις.
Λοιπόν, τρία χρόνια μετά το πολυαγαπημένο "Underground", ο Kusturica επανέρχεται με ένα ξέφρενο γκροτέσκο πανηγύρι όπου συμμετέχουν τσιγγάνοι του Δούναβη, γραφικοί μαφιόζοι, νεόπλουτοι που σνιφάρουν κόκα και ακούνε ντίσκο, νύφες που το σκάνε από το γάμο κρυμμένες σε κορμό δέντρου, πληρωμένοι τελωνιακοί και άλλοι μπαγαπόντηδες. Πάνω σε ενα χαλάρο σενάριο, που περιγράφει στιγμιότυπα απο την ζωή μιας κοινότητας τσιγγάνων, μιας παραδουνάβιας περιοχης, της πρώην ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, ο Emir κρύβει βαθιά κάτω από το πανηγυριώτικο και πληθωρικό στυλ, μια ερευνητική ματιά που διαπερνά τον ελεύθερο τρόπο συμπεριφοράς αυτών των ανθρώπων, αφήνοντας στον θεατή, στα δευτερόλεπτα ηρεμίας που παρεμβάλλονται του καταιγιστικού ρυθμού, να βγάλει τα δικά του συγκριτικά συμπεράσματα, για τον δυτικό τρόπο ζωής.


Πρωτότυπη, αεικίνητη, χαοτική και συναρπαστική η σκηνοθεσία που κοιτά με χιούμορ και ζεστασιά τους ήρωες και σκηνές που ξεκαρδίζεσαι και άλλες που μένεις άφωνος από την ευρηματικότητα. Το κάδρο του Kusturitsa δε μένει κενό ούτε για μια στιγμή. Ξυπόλητα ευτυχισμένα παιδιά ανάμεσα σε φουσκωμένες σαμπρέλες φορτηγών, θορυβώδεις χήνες που συνυπάρχουν με τους ανθρώπους, ένα τεράστιο γουρούνι που καταβροχθίζει τις λαμαρίνες ενός σκουριασμένου αυτοκινήτου, μια τραγουδίστρια που αφαιρεί μια πρόκα χρησιμοποιώντας ... τον πισινό της, πτώματα που συντηρούνται με κολώνες πάγου και άλλα πολλά με τη συνοδεία των τσιγγάνικων τραγουδιών και τους φρενήρεις ήχους του Goran Bregovic να ντύνουν τις ευρηματικές εικόνες και να υπερτονίζουν το γενικότερο ξεσάλωμα. Σε αυτό βοηθά και η ασύνδετη αφήγηση που κάνει ακόμα πιο χαοτική την ταινία. Σουρεάλ καταστάσεις που παραπέμπουν σε όνειρο, χαρακτηριστικές στο σινεμά του Emir!


Κοντολογίς ένα φιλμ που συνυπάρχουν το κιτς, η ψυχή, η καρδιά, η αισιοδοξία και το πάθος για ζωή αλλά και ποικίλα κινηματογραφικά κινήματα: σουρεαλισμός, νατουραλισμός, ποιητικός ρεαλισμός...
Μια ταινία, που σίγουρα θα λατρέψουν οι φαν του σκηνοθέτη, αλλά αυτό το διώρο πρωτόγονο παραλήρημα φυσικά δε θα αρέσει σε όλους.
Η ταινία κέρδισε το Μικρό Χρυσό Λέοντα και το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας.

Προσωπική αξιολόγηση:
5/5
Trailer:



Όλες οι ταινίες του Emir Kusturica που έχω δει (μεγάλου μήκους):

1. Time of the Gypsies (1988 - 5/5: Αριστούργημα)
2. Underground (1995 - 5/5: Αριστούργημα)
3. Black Cat, White Cat (1998 - 5/5: Αριστούργημα)
4. When Father Was Away on Business (1985 - 4.5/5: Πολύ καλή +)
5. Arizona Dream (1993 - 4.5/5: Πολύ καλή +)
6. Life Is a Miracle (2004 - 4/5: Πολύ καλή)
7. Promise Me This (2007 - 3.5/5: Καλή +)









19 σχόλια:

Mike είπε...

τελικα προλαβες μεσα σε μια μερα να τη βρεις, να τη δεις και να την αξιολογησεις (αν και απο οτι βλεπω ενθουσιαστηκες)!

ΥΓ: Σου προτεινω να ανοιξεις φαν κλαμπ του Κουστουριτσα στην Ελλαδα :p :p

Philip Winter είπε...

Μέσα σε 2 μέρες! Την βρήκα καταχωνιασμένη και αραχνιασμένη σε μαγαζί στο Μοναστηράκι και με το που την έπιασα στα χέρια μου την έβαλα στο dvd player!

Υ.Γ.: Λες; :)
Το σκέφτομαι σοβαρά, πάντως...

Philip Winter είπε...

http://emirkusturicafanclub.blogspot.com/

!!!

academy είπε...

hulot την έχω δεί αλλα δεν την θυμάμαι!!Ναί ειναι αλήθεια.Που αυτό σημαίνει οτι δεν μου έμεινε σαν ταινία.Φυσικά και ο Κοστουρίτσα υπήρξε ιδιαίτερος και πολύ καλός σκηνοθέτης(αόριστο διότι δύσκολα πιστεύω πλέον θα ξανακάνει καλή ταινία).

Philip Winter είπε...

Academy θα σου πρότεινα να την ξαναδείς γιατί πρόκειται για μια ξεχωριστή εμπειρία.
Είναι πολύ καλός σκηνοθέτης και δεν πιστεύω πως είναι αόριστο αυτό, γιατί ακούγονται διάφορα για τις νέες του ταινίες, αλλά οι παλιές του είναι πολύ καλές και δε χωρά αμφισβήτηση σε αυτό!
Θα με ενδιέφερε ένα τοπ-5 σου για τον Κουστουρίτσα...

Philip Winter είπε...

Ξέχασα να πω πως οι 2 (2004 και 2007 αντίστοιχα) τελευταίες του ταινίες μου άρεσαν αρκετά εώς πολύ αν και δεν φτάνουν το μεγαλέιο ενός "Underground" ή "Καιρό των Τσιγγάνων"...

academy είπε...

5:Μαυρος γάτος...(επειδ΄η δεν το θυμάμαι).
4:o μπαμπάς λείπει...
3:Underground.
2:O Καιρός των Τσιγγάνων.
1:Arizona Dream.

Philip Winter είπε...

Thanx academy!
Ευχάριστη έκπηξη το Arizona στο νο.1, πολύ υποτιμημένη ταινία που συχνά επισκιάζεται από Τσιγγάνους και Underground (και τα 2 μεγάλα αριστουργήματα).
Το "Zavet" του 2007 το έχεις δει; Αν όχι μην επιχειρήσεις καλύτερα...
Από τη φιλμογραφία του Emir μόνο το "Do You Remember Dolly Bell?" δεν έχω δει. :(

Philip Winter είπε...

A, και από τις μικρού μήκους φοβερό είναι και το "Guernica":
http://www.youtube.com/watch?v=m6e2-AbMVoU

academy είπε...

''Ποιός θυμάται την Dolly Bell''e?Δεν το έχω δεί Hulot.Θα τσεκάρω την μικρού μήκους.

Philip Winter είπε...

Ούτε εγώ το έχω δει και μου φαίνεται πως δεν υπάρχει με ελληνικούς, δυστυχώς! :(

zisis είπε...

Την καλησπέρα κι από μένα. Αγαπημένος ο Κουστουρίτσα και για μένα. Πώς να μην είναι άλλωστε αφού μεγάλωσα μέσα στη δεκαετία του '90 και τον γνώρισα (μέσα από βιντεοκασέτες!), την εποχή που έκανε αίσθηση στους κινηματογραφικούς κύκλους!

Philip Winter είπε...

Καλησπέρα φίλε Ζήση!
Ο Κουστουρίτσα είναι ο πιο αγαπημένος μου εν ζωή σκηνοθέτης. Εγώ, να σου πω, λίγο πέτυχα τις βιντεοκασέτες του ΄90, αλλά θυμάμαι πως τότε είχα δει το "Underground" και είχα πάθει ΤΗΝ πλάκα μου!

Chris Karpis είπε...

Ωραία ταινία, αλλά λίιιιιγο υπερβολική η βαθμολογία σου πιστεύω !
Άρα, οι τσιγγάνοι πρέπει να πάρουν 7/5 !

TOP-5 (Ορίστε, με κόλλησες με τις λίστες)

5. Μαύρη Γάτα, Άσπρος Γάτος
4. Arizona Dream
3. o μπαμπάς λείπει ταξίδι για δουλειές
2. Underground
1. O Καιρός των Τσιγγάνων

(λίγο πιο "προβλέψιμη" η λίστα μου σε σχέση με του academy)

Leviathan είπε...

en8ousiasmeno se vlepo kai xairomai!!! xronia pollaaaa! Xristos Anesti!!! :)

Philip Winter είπε...

Curious μην διαστάζεις να πεις το "υπερβολικός". Λατρεύω αυτό το φελινικό, πληθωρικό στυλ του Κουστουρίτσα και, ναι, είμαι υπερβολικός!

Τόσο πολύ σου αρέσει ο "Μπαμπάς..." ε;
Πάντως, οι περισσότεροι συμφωνούμε πως το "Underground" και οι "Τσιγγάνοι" είναι οι καλύτερές του...

Philip Winter είπε...

Αληθός Levi! :Ρ

Mike είπε...

Ρε παλαβε πηγες κι ανοιξες ιστοσελιδα, εγω ελεγα κανονικο φαν κλαμπ, λεσχη! χααχαχα

Για πες, πως θα το λειτουργησεις αυτο; αφιερωματα, πολιτικοκοινωνικες συζητησεις, ψηφοφοριες, λιστες, ταινιες του Εμιρ;;

Philip Winter είπε...

Ναι, είμαι παλαβός! :Ρ
Και πως μπορώ να δημιουργήσω αυτό το φαν κλάμπ, τη λέσχη;

Πρώτα απ΄όλα θα γράψω κριτική για όλες του τις ταινίες, θα γράφω νέα του, βιογραφία, φιλμογραφία, βιβλία, τη σχέση του με τη μουσική (No Smoking Orchestra, Goran Bregovic), πολιτικές του απόψεις, θα αναλύσω κάποια χαρακτηριστικά του (τσιγγάνικες μουσικές, σουρεαλισμός, διονυσιασμός κλπ-κλπ), επηρροές του (Φελίνι, Τσάπλιν κλπ-κλπ) και άλλα τέτοια...