Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Oι 60 (+1) πιο αγαπημένες μου ταινίες της δεκαετίας 2000-2009 } Μέρος 1ο





Είχα κάνει και παλαιότερα ένα αφιέρωμα με αγαπημένες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά σκέφτηκα να το ανανεώσω με κάποιες ταινίες που είδα πρόσφατα ή είχα ξεχάσει να βάλω στην προηγούμενη λίστα και με ένα μικρό κειμενάκι.


61. No Country for Old Men (Joel & Ethan Coen - 2007)

Mια από τις ελάχιστες αξιόλογες ταινίες που μας χάρισαν τα τρομερά αδέλφια αυτή την δεκαετία με την οποία άρχισε και η παρακμή τους, για μένα. Θρίλερ στην πιο αρχετυπική μορφή του που καθηλώνει το θεατή, με θαυμάσια ατμόσφαιρα, κορυφαίο σασπένς και ένα μοναδικό σύμπλεγμα χαρακτήρων -από το οποίο την παράσταση κλέβει ο δολοφόνος Χαβιέ Μπαρδέμ.













60. Zavet (Emir Kusturica - 2007)

Ένα πανέμορφο παραμύθι οργιαστικής φαντασίας ξεδιπλώνεται μέσα από κωμικοτραγικές βαλκανικές ιστορίες. Το αναγνωρίσιμο στυλ του Kusturica, οι τρελοί χαρακτήρες, τα όμορφα τοπία, οι σουρεαλιστικές καταστάσεις και, φυσικά το ξέφρενο μουσικό μουτίβο αποτελούν μια υπέροχη φιλμική εμπειρία. Κάποιοι νομίζουν πως επαναλαμβάνεται ή πως είναι αφόρητα ρηχός και, στο τέλος, ρίχνουν κι ένα χασμουρητό απαξίωσης. Φαντάσου έτσι να σχολιάζεις τις αξέχαστες στιγμές με τους πιο αγαπημένους σου φίλους.










59. Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Michel Gondry - 2004)

Ταινία τρελή και πρωτότυπη, ρομαντική, που μιλάει για την αληθινή-βαθιά αγάπη, χωρίς να γίνεται χλιαρή και γλυκανάλατη. Πολύ καλό πρωταγωνιστικό δίδυμο, με έναν εξαιρετικό Κάρει, σε μια από τις ελάχιστες καλές του στιγμές. Το καλύτερο σενάριο του Κάουφμαν.














58. Les Choristes (Christophe Barratier - 2004)

Συγκινητική, ευαίσθητη και ανθρώπινη. Και συμφωνώ απόλυτα με τη θέση που πήρε: τα παιδιά θα μάθουν μέσα από την τέχνη και όχι μέσα από μαθηματικές ξεροκεφαλιές ή φιλολογικές θεωρίες. Άλλα μήπως η καλή εκπαίδευση είναι ανάμεσα σε αυτές τις 2 προσεγγίσεις; (καλά τα λες φίλε moody) Ο Gérard Jugnot υπέροχος.












57. Aruitemo aruitemo (Hirokazu Koreeda - 2008) 


Ο δημιουργός του απίθανου "Κανείς δεν Ξέρει" καταλαγιάζει ακόμα περισσότερο το ύφος του και ξαναδιαβάζει το Ταξίδι στο Τόκιο του Yasujiro Ozu. Μάλιστα, κάπως έτσι φαντάζομαι πως θα γύριζε σήμερα ο Ozu την ταινία του. Η ταινία είναι λεπτή,  με ανάπτυξη απλών συναισθημάτων. Όπως σε ένα δικό μας γιορτινό τραπέζι μετράει η κάθε κουβέντα, αφού προέρχεται από δικά μας πρόσωπα, έτσι κι ο Koreeda μάς καλεί στο δικό του.










56. Code inconnu: Récit incomplet de divers voyages (Μichael Haneke - 2000)

Επίκαιρο, ψυχρό και στιλιζαρισμένο, όπως μας εχει συνηθίσει ο μεγάλος Χανέκε, το εν λόγω δημιούργημά του δεν ειναι παρα μια κλινική παρατήρηση των σύγχρονων πολυπολιτισμικών (μεγαλου)πόλεων.















55. Κynodontas (Giorgos Lanthimos - 2009)

Ένα κατάμαυρο αλληγορικό παραμύθι, ένα σουρεαλιστικό αριστούργημα, μια κοινωνική διαμαρτυρία. Ο άνθρωπος είναι υποχείριο. Ένα πιόνι, όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Σχεδόν δεν υπάρχει. Για την απόδραση και την αναζήτηση της αλήθειας υπάρχει μόνο ένας δρόμος, ο οποίος απαιτεί τρομακτικά ρίσκα και θυσίες (αυτοτραυματισμό). Η καλύτερη ελληνική ταινία εδώ και πολλά χρόνια.












54. Last Days (Gus Van Sant - 2005)

Από τις ελάχιστες ταινίες του Βαν Σαντ που με άγγιξαν. Πειραματική ταινία, εμπνευσμένη από το θάνατο του Κομπέιν. Άκρως μινιμαλιστική, τελετουργικοί ρυθμοί που αποτελούν πρόκληση προς την υπομονή του θεατή. Αλλά, αυτό βοηθά στην στιβαρή δραματουργία που χτίζει εξαιρετικά ο Βαν Σαντ. Ο Μάικλ Πιτ εκπληκτικός.













53. Nunta muta (Ηoratiu Malaele - 2008)

Άλλη μια απόδειξη πως το ρουμανικό σινεμά καλπάζει! Ακόμα και όχι σε μινιμαλιστικές ταινίες τύπου "4 εβδομάδες, 3 μήνες και 2 μέρες", αλλά και σε πολιτικές σάτιρες με βαλκανικό στυλ αλα Κουστουρίτσα. Πολλές ευρηματικές ιδέες, κουστουρίτσικη κωμωδία, βωβός κινηματογράφος, Pasolini, μαγικός ρεαλισμός και ηθογραφία!












52. Notre Musique (Jean - Luc Godard - 2004)

Η παρακμή του τεράστιου δημιουργού Jean - Luc Godard είναι δεδομένη εδώ και πολλά χρόνια. Υπάρχουν, όμως, 5-6 εξαιρέσεις και μια από αυτές είναι και τούτη εδώ, η "Δική μας Μουσική". Για τον Γκοντάρ όμως ακόμα και ο παράδεισος βρίσκεται υπό επιτήρηση, ποια μπορεί να είναι άραγε τα περιθώρια μιας τέτοιας δράσης και ποιο το αποτέλεσμά της;













51. Βroken Flowers (Jim Jarmusch - 2005)

Από τις πιο ολοκληρωμένες ταινίες του μεγάλου υποστηρικτή του αμερικάνικου ανεξάρτητου κινηματογράφου, Τζιμ Τζάρμους. Το παγωμένο βλέμα του Μπιλ Μάρει, μουσικά μοτίβα νοσταλγίας και μύησης, κωμικά τρικ που παραπέμπουν σε Τατί, γλυκόπικρη ατμόσφαιρα και έντονες επιρροές από Αντονιόνι.


50. Shortbus (John Cameron Mitchell - 2006)

Πρωτοποριακή ταινία με σκηνές σκληρού πορνό, ατελείωτες συζητήσεις για το σεξ, αφοπλιστικό χιούμορ, υποβόσκουσα μελαγχολία. μια σκηνοθετικά ζαλιστική, σεναριακά ολοστρόγγυλη, γλυκύτατη και εξωστρεφής γιορτή για την ουτοπία του σεξ, την τελευταία περιπέτεια που απέμεινε στο ανθρώπινο είδος. 














49. Bowling for Columbine (Michael Moore - 2002)

Αν και είμαι κατά της στρατευμένης Τέχνης, ο Moore μου αρέσει αρκετά. Τούτη εδώ είναι η κορυφαία του στιγμή όπου καταπιάνεται με το φαινόμενο της οπλοχρησίας στην Αμερική, με αφορμή τη σφαγή στο λύκειο Κολουμπάιν των ΗΠΑ το ΄99. Σαρκαστικό ύφος, σαρδόνιος κλαυσίγελος που προκαλεί, αντι-αμερικάνικες νύξεις και αντι-καπιταλιστικές νύξεις. Μάθημα για κάθε δικό μας Μάκη, αλλά και για τον Βαν Σαντ που απέτυχε με τον "Ελέφαντά" του.











26 σχόλια:

academy είπε...

Καλά πάμε μέχρι στιμής.Αν εξαιρέσουμε το Shortbus(τι ντροπή...)δεν έχω καμμία αντίρηση.Βέβαια δεν έχω δεί και το Ρουμανικό...περιμένω τα υπόλοιπα parts Hulot...

Eskli είπε...

αχ, μόνο 3 έχω δει δυστυχώς...θέλω πολύ να δω του Γκοντάρ και την 'Χορωδία'. Σούπερ αφιέρωμα...για ακόμη μία φορά!!! ;)

Philip Winter είπε...

Καλά πάμε academy, αλλά δεν νομίζω να συμφωνείς με όλες για μετά (έβαλα και κάποιες "αγαπημένες" σου ;))!
Ρε academy μην είσαι ακαδημαϊκός! Τι ντροπές είναι αυτές που ακούν για αυτό το αριστούργημα.
Θα σ' αρέσει το Ρουμανικό...

Philip Winter είπε...

"αχ, μόνο 3 έχω δει"
Να μαντέψω Eskli;:
Κυνόδοντας
No Country for Old Men
Broken Flowers
;;;

Πες μου ότι τα πέτυχα!
Και ο Γκοντάρ θα σου αρέσει, και η χορωδία, και οι υπόλοιπες που δεν έχεις δει από τη λίστα, πιστεύω.
Αν και έχω τις επιφυλάξεις μου για τον Βαν Σαντ και το Shortbus.
Να' σαι καλά.

academy είπε...

Καθόλου ακαδημαικός!Αλλά τι ήταν και αυτό....το θυμάμαι κάθε φορά που ακούω τον ύμνο της Αμερικής!

Philip Winter είπε...

Για πλάκα το' πα ρε συ!

"Αλλά τι ήταν και αυτό....το θυμάμαι κάθε φορά που ακούω τον ύμνο της Αμερικής!"

χαχα...καλό είναι αυτό ;)

Ιωάννης Moody Λαζάρου είπε...

Γεια σου φίλε.
Ωραία ξεκινήσαμε. Το "Zavet" δεν έχω δει. Κατά τ'άλλα, δεν υπάρχει σημαντική αντίρρηση (εντάξει, τη "Χορωδία" τη θεωρώ όμορφη, αλλά πολύ αφελή, το έχουμε συζητήσει).

Χαίρομαι για το "Shortbus".

navarino-s είπε...

Φίλε Hulot ο πληθωρισμός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος όχι μόνο για την οικονομία αλλά και για τις έννοιες την τέχνη και όλα τα προϊόντα της ανθρώπινης δημιουργίας. Και αυτό στο γράφω ως μεγαλύτερος σαν μια μικρή παρατήρηση γι' αυτή τη ροπή σου σε μακροσκελείς λίστες. Το 61 για δέκα χρόνια είναι πάρα πολύ μεγάλο νούμερο που οδηγεί σε ποιοτικές εκπτώσεις με αποτέλεσμα τα εκπληκτικά "Παιδιά της Χορωδίας" να βρίσκονται στην καθόλου τιμητική 58η θέση δίπλα-δίπλα σε αυτόν τον κλαπαρχίδη Τζιμ Κάρεϊ το μεγαλύτερο αγγούρι του παγκόσμιου κινηματογράφου το μπουρούχι και διαρκές βατόμουρο!

Johnny Panic είπε...

Το 'χω κάψει τελείως ή παλιότερα είχες θάψει το Last Days; Όχι ότι είναι κακό αυτό,αρκετές φορές συμβαίνει να αναθεωρήσουμε τη γνώμη μας για μια ταινία,απλώς είμαι περίεργος αν όντως είχες επικρίνει την ταινία ή αν ο εγκέφαλός μου έχει γίνει τελευταία λιγάκι μαρέγκα...

Johnny Panic είπε...

Άκυρο,το βρήκα απ'την αναζήτηση του ιστολογίου.

"Εγω, πιστευω οτι και το 1/5 που εδωσα πολυ ειναι!
Πολυ υπερτιμημενος! Απο τις ταινιες του μονο το Good Will Hunting. Επισης απαραδεκτο ειναι και το "Last Days" (0/5)"

Δεν το κάνω για να σου την πω,το αντίθετο,με ενδιαφέρει πολύ αυτή η μεταστροφή(αν και προσωπικά βρήκα την ταινία απλώς ενδιαφέρουσα)

Eskli είπε...

Βρήκες τις 2/3...χαχαχα! η 3η είναι το eternal sunshine!

Toυ Βαν Σαντ έχω δει 'Έτοιμη Για όλα' :p, 'Ελέφαντα' και 'Καλό κύριο Χάντιγκ'. (με αύξουσα σειρά προτίμησης :p)...

Philip Winter είπε...

Καλησπέρα moody,
να δεις οπωσδήποτε το "Zavet" και να ξαναδείς το "Underground" (δεν σε ξέχασα;))!
Ξέρω πόσο λατρεύεις και το "Shortbus" - ίσως η πιο τολμηρή ταινία της δεκετίας.

Philip Winter είπε...

Ωχ, με έπιασες Johnny! (μαρέγκα;! χαχαχα!!)
Τότε με είχε συνεπάρει το όλο θάψιμο κατά του Βαν Σαντ, είχα δει σχετικά πρόσφατα τον "Ελέφαντα" και τον μίσησα, οπότε ήμουν κάπως υπερβολικός στην βαθμολογία.
Όταν είχα πρωτοδεί το "Last Days" ήμουν αρκετά κουρασμένος, με αποτέλεσμα να βαρεθώ αφόρητα.
Το ξαναείδα (ξεκούραστος αυτή τη φορά!) και μου άρεσε πολύ.

Philip Winter είπε...

Navarino άκου:
Στην αρχή το πήγαινα για τοπ-20. Είχα ετοιμάσει τη λίστα, αλλά έριξα μια ματιά και σε άλλες λίστες της blogoσφαιρας και εντόπισα πως έχω αφήσει αρκετές αγαπημένες μου έξω. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι να πάμε στον νο.60 και τότε σκέφτομαι: οι Κοέν μας έδωσαν τίποτα αξιόλο αυτή τη δεκαετία και αμέσως σκέφτομαι: Καμία Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους! Έτσι 60 (+1).
Συμφωνώ, πάντως, με αυτό που λες.
Επίσης δε μπορώ να μην συμφωνήσω και για τον σπαζαρχίδη Κάρεϊ, που μπορώ να μην τον αντέχω αλλά στην συγκεκριμένη ταινία έπαιξε πολύ καλά και πρέπει να το παραδεχτούμε.
Τα "Παιδιά" είναι, όντως, εκπληκτικά αλλά και λίγο αφελή...
Μπουρούχι;!

Philip Winter είπε...

Εskli και να φανταστείς πως όταν δημοσιεύσα το σχόλιό μου και πέτυχα το 2/3, πέρασα μια βόλτα από το μπλογκ σου και πέτυχα στην ανάρτηση για τις αγαπημένες σου ηρωίδες την Clementine Kruczynski από το Eternal Sushine, οπότε...!
Όλες οι ταινίες του Βαν Σαντ που έχω δει με σειρά προτιμήσεως:
1. Last Days (4/5)
2. To Die For (3/5)
2. Good Will Hunting (2,5/5)
3. Gerry (2/5)
4. Finding Forrester (1,5/5)
5. Elephant (1/5)

Έχω δει και το μικρού μήκους "Le Marais" (0,5/5) από τη σπονδυλωτή ταινία "Paris, je t'aime".

Mike είπε...

Χμμ, ωραια λιστα ειναι Hulot για λογους καταγραφης, αλλα θα συμμεριστω την αποψη του navarino-s, καθως θεωρω υπερβολικο ενα top 61 για μολις μια δεκαετια.
Τεσπα, τα 59, 58, 54 νομιζω οτι αδικουνται που βρισκονται τοσο πισω.. αλλα βεβαια περιμενω και τις συνεχειες της λιστας!
Δεν εχω δει Haneke, Malaele..

Simurgh είπε...

Έχω δει μόνο το Bowling for Columbine, τον Κυνόδοντα, το Shortbus και τα Παιδιά της Χορωδίας και απ'αυτά μου άρεσαν το Shortbus που θα το έβαζα πιο ψηλά στη λίστα, και ο Κυνόδοντας. Τα Παιδιά της Χορωδίας ήταν λίγο μελοδραματικό.
Βασικά για μένα 61 ταινίες είναι λίγες και όχι πολλές για 10 χρόνια. Υποτίθεται οτι μας αρέσει ο κινηματογράφος.

Philip Winter είπε...

Καλημέρα φίλε Mike και σ' ευχαριστώ!
Εγώ, πάντως, θεωρώ πως οι 61 ταινίες είναι πολύ λίγες για 10 χρόνια και για έναν κινηματογραφόφιλο. Να φανταστείς, όταν είδα πως έχω αφήσει πολλές αγαπημένες έξω σκέφτηκα να το κάνω ΤΟΠ-100!!!
Θα σου αρέσει και ο Χανέκε και ο Μαλαέλε, πιστεύω.

Philip Winter είπε...

Kαλημέρα Simurgh,
σου προτείνω ανεπιφύλακτα και τις υπόλοιπες ταινίες.
Δε θα το έλεγα μελοδραματικό, αλλά λίγο αφελές.
Πες τα ρε συ! Συμφωνώ απόλυτα... ;)

Mike είπε...

χαχα top 100 λεει!!

εχει πλακα η σκεψη να στυβεις το μυαλο σου να βγαλεις τις καλυτερες ταινιες ολων των εποχων σε κανα... top 10.100 + 1!!!

Philip Winter είπε...

Χαχα μην το λες!
Είναι τόσες πολλές αγαπημένες που δεν χωρούν σε ΤΟΠ-10.100 (+1)!!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Σιγουρα υπαρχουν και αλλες αρκετα καλες.Μια χαρα ομως η λιστα σου.Εχω δει αρκετες.

Συνεπης πάντα αφου λυθηκε το θεμα με το ιστολογιο μου περασα να αφησω ευχες για το ξεκινημα μιας νεας και καλης εβδομάδας.Να εισαι καλά.

Philip Winter είπε...

Καλή εβδομάδα Skroytzako, να'σαι καλά!

vandimir είπε...

Καλή αρχή.
Μπορώ να σου πω ότι δεν μ'αρέσει ο συγκεκριμένος Γκοντάρ, ούτε ο Βαν Σαντ, αλλά αυτά τα σχολιάζουμε συνολικά στο τέλος.
Όχι, τα 61 ΔΕΝ ειναι πολλά. Γενικά είναι εξαιρετικά δύσκολο (για μένα) να βγάζω τα καλύτερα ή χειρότερα από οτιδήποτε (όχι μόνο σινεμά). Οπότε εγώ μπορεί να πρόσθετα κι άλλα.
Όσο για τον Κάρει, ναι, μου είναι αντιπαθέστατος, αλλά έχει παίξει όχι μόνο σ΄ αυτή, αλλά και σε άλλες δύο ή τρεις πολύ καλές ταινίες (Man on thε Moon, Truman Show για να αναφέρω δύο)

Philip Winter είπε...

Να'σαι καλά φίλε vandimir,
χαίρομαι που συμφωνείς.
Συμφωνώ και για τον Κάρεϊ - μόνο 3-4 ταινίες αξίζουν από τη φιλμογραφία του.

cinejunkie είπε...

πληθωρισμος?το τοπ 60 ειναι μεχρι και πενιχρο δειγμα αν συλλογιστει κανεις το πληθος των ταινιων που εχουν γυριστει παγκοσμιως ολα αυτα τα χρονια(το ιδιο φυσικα ισχυει και για υποθετικη δικη μου αναλογη λιστα.Και οι υπολοιπες επιλογες ενος ηθοποιου δεν αμαυρωνουν σε καμμια περπτωση την ταινια που πρωταγωνιστει.Αυτο το λεω για τον τζιμ καρευ.Η πρωταγωνιστρια του μαζι ποτε ηταν πορνοσταρ,μειωνει καθολου την ΤΑΙΝΙΑΡΑ του ακιν?Δεν νομιζω.Αυτο που θα ηθελα πολυ να δω ειναι μια λιστα με τους πιο υπερτιμημενους δημιουργους και υπερτιμημενες δημιουργιες.Να γινει μαχη μετα κατω στα σχολια,χαχα
εσκιλ αν ενδιαφερεσαι,θα ανεβασω την ταινια του γκονταρ μεσα στην εβδομαδα