The Wind That Shakes the Barley (2006)

Σκηνοθεσία: Ken Loach

Πρωταγ.: Cillian Murphy, Padraic Delaney, Liam Cunningham

Υπόθεση: Στην Ιρλανδία του 1920, ο Ντάμιεν εγκαταλείπει την ιατρική του καριέρα και γίνεται παρτιζάνος στον αγώνα κατά των Βρετανών. Διαφωνώντας αργότερα με την απόφαση της μερικής ανεξαρτησίας, αρνείται να παραδώσει τα όπλα και παίρνει μέρος σε μια εμφύλια σύγκρουση που τον φέρνει αντιμέτωπο με τον αδελφό του. Χρυσός Φοίνικας Φεστιβάλ Καννών 2006.

Πολλές φορές έχει ασχοληθεί με τα εγκλήματα κατά της δημοκρατίας ο Ken Loach και το αποτέλεσμα ήταν απίστευτα προβλέψιμο και στρατευμένο. Ο Loach παρουσιάζει ηρωικά τους Ιρλανδούς που αγωνίζονται να βρουν όπλα για ν’ αντισταθούν στα βρετανικά στρατεύματα κατοχής, δημιουργώντας τις απαρχές του IRA. Ειρωνεύεται την εμπλοκή της πολιτικής συνείδησης λες και είναι ένα οργανωτικό χάος και μόνο, αδυνατεί να σκιαγραφήσει νηφάλια τις εσωτερικές συγκρούσεις που διασπούν τη δύναμη των «στρατιωτών» του και, μοιραία, κρεμάει ολόκληρο το φιλμ ξεχνώντας παντελώς πως για να ταυτιστείς με μια ταινία πρέπει πρώτα να χτίσεις χαρακτήρες κι ύστερα να τους στείλεις στα βουνά του όποιου «αντάρτικου». Η σκηνοθεσία του έντονα ακαδημαϊκή και αφελής. Γρονθοκπεί ανελέητα τον θεατή με προπαγάνδα για να συγκινήσει τους Ιρλανδούς και να δημιουργήσει τις αντιδράσεις των Βρετανών. Εμφανής είναι το πρόβλημα του Loach που δεν καταφέρνει να συσχετίσει την ιστορία της ιρλανδικής επανάστασης με τη σημερινή εποχή, όπως συνήθως συμβαίνει με αυτού του είδους τις ταινίες. Το θέμα είναι πολύ κλεισμένο στην εποχή του.

Προσωπική αξιολόγηση:

1.5/5



Τα 8½ των μεγάλων δημιουργών - Μέρος 1ο



The Time That Remains (2009)



Πριν μιλήσω συγκεκριμένα για την ταινία, θα ήθελα να εκφράσω την αγάπη μου και το θαυμασμό μου προς τον Παλαιστίνιο σκηνοθέτη-ηθοποιό Elia Suleiman. Το 2002 μας χάρισε ένα αριστούργημα, τη "Θεϊκή Παρέμβαση" (Yadon ilaheyya ), μια ταινία με έντονες επιρροές από Chaplin, Tati και σουρεαλισμό. Το 2009 κάνει μια ακόμα πιο ολοκληρωμένη ταινία, το "Ο Χρόνος που απομένει" που ήταν υποψήφιο για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.

Ο Suleiman με αυτή την ταινία μας αφηγήτε την ιστορία της οικογένειάς του και ολόκληρης της Παλαιστίνης. Αυτοβιογραφικό φιλμ, δηλαδή. Το πρώτο μέρος είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί αναφέρεται σε παλιά γεγονότα , που λίγο πολύ, σαν Ελληνες τα αγνοούμε. Αποτελείται από μικρά προσωπικά δράματα και μεγάλα ιστορικά γεγονότα. Υπέροχο χιούμορ: λεπτό, διακριτικό, υπόγειο, μαύρο, σουρεαλιστικό, νοσταλγικό... Ο Suleiman το χρησιμοποιεί ως εργαλείο για να περάσει πιο δυνατά τα μηνύματά του και για να καταδείξει την απόγνωση ενός λαού, που μόνο να γελάσει μπορεί με την κατάντια του να είσαι μειονότητα στη χώρα σου! Από την άλλη έχει ενδιαφέρον για την ιστορία της περιοχής, όπου βλέπουμε την Παλαιστινιακή άποψη, αρκετά ήπια, καθόλου φανατική. Η κριτική που ασκεί στην πολιτική του Ισραήλ στα κατεχόμενα είναι καίρια, καυστική και σφάζει με το μπαμπάκι, με το χιούμορ της δηλαδή.

Στο δεύτερο μέρος, πιστεύω, απογειώνεται. Πολύ συγκινητικό, χωρίς μελοδραματισμούς. Ο Suleiman εδώ δίνει ρέστα και ως ηθοποιός. Το άλλοτε άδειο και άλλοτε γεμάτο πόνο βλέμμα του λέει περισσόετρα απ' ότι όλη η ταινία. Η διαχείριση των σιωπών είναι άριστη, ενώ οι επαναλήψεις κάποιων σκηνών χρησιμεύουν (πιστεύω) για να τονιστεί το επαναλαμβανόμενο αδιέξοδο των προσπαθειών επίλυσης του παλαιστινιακού προβλήματος. Oι ήρωες της ταινίας βρίσκονται, συνεχώς, σε σύγχιση και η έλλειψη συγκέντρωσης σε ένα στόχο, αυτό το σπατάλημα ενέργειας (και επαναστατικότητας) σε ανούσιες πράξεις!

Σκηνοθεσία άψογη: λιτή, μινιμαλιστική, σε στυλ Jacques Tati. Το σενάριο με πινελιές και σκίτσα. Σαν βωβή κομεντί. Υπέροχη αισθητική, ισορροπία ανάμεσα στο δράμα, το σαρκασμό, το σουρεαλισμό και την ποίηση. Του Kusturica του πήρε σχεδόν 3 ώρες για να πει κάποια πράγματα για την πατρίδα του, στο "Η ζωή είναι ένα θαύμα". Ο Suleiman τα λέει όλα σε λιγότερο από μιάμιση ώρα.

Προσωπική αξιολόγηση:
  (4.5/5: Πολύ καλή +)



L'illusionniste (2010)

Η ταυτοτητα:

Ελληνικος τιτλος: "Ο Θαυματοποιος"

Ετος: 2010

Eιδος: Αnimation
Σκηνοθεσια: Sylvain Chomet
Σεναριο: Sylvain Chomet, Jacques Tati
Διαρκεια: 90'
Χωρα: France, UK

Η υποθεση:
Ο «Θαυματοποιός», ένας Γάλλος ταχυδακτυλουργός που αναγκάζεται να φτάσει μέχρι τη Βόρεια Βρετανία για να βρει κοινό, γοητεύει με τα τρικ του τη νεαρή Αλίκη, η οποία τον ακολουθεί στο Εδιμβούργο.
πηγη: athinorama.gr/cinema

Σχολια:
Μετα απο το εξαιρετικο Les triplettes de Belleville (2003) ο Sylvain Chomet κανει αλλο ενα παραδοσιακο animation βασισμενο σε ενα σεναριο του σπουδαιου, μεγιστοτιτανοτεραστιου Jacques Tati!
Το αποτελεσμα ειναι ενα κομψοτεχνημα που ανακαλυπτει ξανα την παλια, χαμενη κινηματογραφικη μαγεια. Τα σκιτσα του Chomet εκπληκτικα, παλαιας κοπης. Δε χορταινεις να τα βλεπεις! Οι εικονες του πανεμορφες. Μια εικονα, χιλιες λεξεις.

Στον "Θαυματοποιο" κυριαρχουν ολα τα χαρακτηριστικα του  σινεμα του Tati: μελαγχολια, τρυφεροτητα, συναισθημα, διακριτικο χιουμορ, αμεσοτητα, φαντασια, ανθρωπια, σκηνοθετικη βιρτουοζιτε, αισθητικη βωβου κινηματογραφου και μαγικη ατμοσφαιρα. Το "L'illusionniste" ειναι ενας φορος τιμης στους μαγους, στους κλοουν, στους περιπλανωμενους καλλιτεχνες οι οποιοι αρχιζουν σιγα σιγα να χανονται. Tελος εποχης του ρομαντισμου, της μαγειας, της ουτοπιας, τις οφθαλμαπατες. Η ανοδος των ροκ σταρ, του χαβαλε...

Κατα καποιον τροπο ειναι και ενας φορος τιμης στο σινεμα του Tati.

Ποιος θα το πιστευε πως στο τελος του 2010 μας περιμενε μια εκπληξη απο το θαυμαστο κοσμο του Jacques Tati. To καλυτερο δωρο για τα Χριστουγεννα, μακρια απο το ψευτοεντυπωσιασμο του 3D αυτος ο Θαυματοποιος... μ'εκανε και τον πιστεψα... Η αποθεωση του καλου γουστου.
Μια πολυ νοσταλγικη σκηνη της ταινιας ειναι αυτη. Καλο θα ηταν οση ΔΕΝ εχουν παρακολουθησει την ταινια να μην δουν τη φωτογραφια.

Απεσπασε το Ευρωπαικο Βραβειο καλυτερου animation και μια υποψηφιοτητα για Χρυση Σφαιρα. Εγω ευχομαι να παρει και το Oscar καλυτερου animation απο το κατωτερο, αλλα επισης πολυ καλο "Toy Story 3" και το Oscar καλυτερης ταινιας .... (με τιποτα, αλλα αφηστε με να ονειρευομαι....!!).

Ο,τι καλυτερο ειδα το 2010 με διαφορα!

• Κοσμημα ευαισθησιας.
• Τα μικρα, καθημερινα "θαυματα" εχουν πια ξεπεραστει.
• Η αυταπατη ελαχιστα διαρκει.
• Προσωπικη αξιολογηση:

   (4,5/5)

Links

• Επίσημο website της ταινίας
• IMDB: Ο ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΣ
• Rotten Tomatoes: Ο ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΣ
• All Movie: Ο ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΣ