Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Eλλαδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Eλλαδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ακαδημία Πλάτωνος (2009)

Η ταυτοτητα:
Ετος: 2009
Ειδος: Δραμα
Σκηνοθεσια: Φιλιππος Τσιτος
Σεναριο: Φιλιππος Τσιτος, Αλεξης Καρδαρας
Ηθοποιοι: Αντωνης Καφετζοπουλος, Αναστα Κοζντινε, Μαρια Ζορμπα
Διαρκεια: 103'
Χωρα: Ελλαδα

Η υποθεση:
Ο Σταύρος και οι φίλοι του, κλασικοί ελληναράδες χαραμοφάηδες, τεμπελιάζουν όλη μέρα μπροστά στο ψιλικατζίδικο του πρώτου. Όλα αλλάζουν όμως όταν ένα πρωί η μητέρα του Σταύρου αναγνωρίζει στο πρόσωπο ενός Αλβανού τον χαμένο της γιο.
πηγη: athinorama.gr/cinema


Σχολια:
Πολυ πιστικη αναπαρασταση ενος τμηματος της κοινωνιας μας. Η σκηνη με τους ρεμπελους Ελληναρες και το φραπογαλα, που κριτικαρουν τους "αλλους" χωρις οι ιδιοι να εχουν συναισθηση της μιζεριας τους αρα και χωρις να κανουν τιποτα γι αυτην, ειναι νομιζω το κυριο και πικρο θεμα του εργου.Το τελος της ταινιας ειναι στο ιδιο καταθλιπτικο σκηνικο, σε κανει να σκεφτεις παραπερα για το μελλον των ηρωων, αλλα και για το δικο σου, (αν αναγνωριζεις σ' αυτους κατι απο σενα η απο γνωστους σου).





Σε κανει να χαμογελασεις πικρα για το ποσες φορες εχεις ακουσει και θα ακουσεις ακομα να κατηγορουμε το συστημα, τους πολιτικους, την τυχη, τους "αλλους", ποτε ομως την ανοργανωσια μας, τον ωχαδερφισμο μας, την οκνηρια μας, την ιδιοτελεια μας, τον φθονο μας, την εθελοτυφλια μας. Αν δεν αρχισουμε την επανασταση εμεις, ο καθε ενας απο εμας, τώρα, σε καθε καθημερινη μας μικροστιγμη, ποιος και ποτε θα την αρχισει ; Ενα εργο καιριο, ευστοχο, γυρισμενο στο σωστο  περιγυρο, λιτο και ουσιαστικο. Ο Καφετζοπουλος παιζει σε ολη την ταινια εσωτερικα, σχεδον μονο με το προσωπο του. Πολυ καλος.




Αρα η ιδεα ειναι πολυ καλη, αλλα πιστευω οτι δεν απογειωνεται. Καποιοι χαρακτηρες διαγραφονται εντελως, πολυ φτωχη η σκηνοθεσια, οι διαλογοι ψιλοανουσιοι ( δεν εχουν βαθος και ουσια ).  Επισης η αναμειξη χιουμορ και συγκινησης δε λειτουργησε τοσο καλα. Κριμα, γιατι αν ειχαν προσεξει το τεχνικο μερος θα εβγαινε ενα αριστουργημα ανταξιο του Καουρισμακι!

  • Βραβειο Καλυτερης Ανδρικης Ερμηνειας στο Φεστιβαλ του Λοκαρνο για τον Αντωνη Καφετζοπουλο.
  • Προσωπικη αξιολογηση:
αστεράκια   (3/5)





Links



Τrailer


Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Sugartown: οι γαμπροί (2006)

Η ταυτοτητα:
Ετος: 2006
Ειδος: Ντοκιμαντερ
Σκηνοθεσια: Κιμων Τσακιρης
Διαρκεια: 81'
Χωρα: Ελλαδα

Η υποθεση:
Για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο των πολυάριθμων εργένηδων και της απουσίας γυναικών, ο δήμαρχος του χωριού Ζαχάρω της Ηλείας έρχεται στο ρωσικό χωριό Κλιν για να βρει…συζύγους. Τα άτομα της αποστολής, ωστόσο, απέχουν πολύ από την ιδανική εικόνα του υποψήφιου γαμπρού.

πηγη: athinorama.gr/cinema

Σχολια:
Κατα τη γνωμη μου, το καλυτερο ελληνικο ντοκιμαντερ μετα την "Αγελαστο Πετρα".Αν ηταν ταινια μυθοπλασιας τοτε θα απογοητευομουν.Θιγει ενα σοβαρο προβλημα της ελληνικης επαρχιας με χιουμορ και ανθρωπια, αλλα κατα βαθος βρισκεται μια εντονη βαθια υπαρξιακη πικρα.Πραγματικα προβληματα υπαρκτων ανθρωπων.Παρουσιαζει την πραγματικοτητα, την οποια σχολιαζει ευστοχα μεσα απο  τα πλανα που αντιπαραβαλει κρατωντας παντα ασφαλεις αποστασεις.Ο χωρισμος σε ενοτητες βοηθα πολυ.Αποτελει προτερημα στις μερες μας να καταπιανεσε με ανθρωπους διχως να τους περιγελας και η αξιοπρεπεια με την οποια προβαλλονται οι ηρωες είναι παραδειγματικη.Δυστυχως, η πραγματικοτητα πικρη και το μελλον ζοφερο.Ο Τσακιρης καταφερνει να ισορροπησει αναμεσα σε ενα σοβαρο θεμα και στο γελιο, ετσι η ταινια δε βλεπεται ως φαρσα και μονο.











Βαθμος:
4/5