Crna macka, beli macor (1998)

Ta'm e guilass (1997)

Σκηνοθεσία: Abbas Kiarostami

Πρωταγ.: Homayoun Ershadi, Abdolrahman Bagheri, Afshin Khorshid Bakhtiari

Υπόθεση: Ένας μεσήλικας, που για άγνωστους λόγους θέλει να αυτοκτονήσει, αναζητά κάποιον για να τον θάψει διακριτικά.

Η ταινία είναι ένα ιδιότυπο road-movie και λειτουργεί περισσότερο ως παραβολή για την κυριότητα του ανθρώπου επάνω στο ίδιο του το σώμα, την επιλογή της ώρας που θα αφήσει τον κόσμο τούτο, το βάρος τέλος της άγονης ζωής του –στο τελευταίο ειδικά συνδράμουν τα άγονα, πεσσιμιστικά τοπία. Τι είναι ο άνθρωπος παρά μόνο μια σκιά μέσα στη σκόνη, μια σκιά που το χώμα και οι πέτρες ευχαρίστως θα σκέπαζαν, αυτό λένε ξανά και ξανά οι σκηνές του Badii μόνου ανάμεσα στους λάκους, τη μπουλντόζα και τη γη που της ανακατεύουν τα σωθικά. Γιατί η γη είναι χρήσιμη για πρώτη ύλη, καλό και στέρεο οικοδομικό υλικό, αλλά εκτός από σπίτι για να ζήσουμε, μπορεί να μας προμηθεύσει και σπίτι για να πεθάνουμε. Η επιλογή αυτών διαφορετικών ηλικιών και εθνικοτήτων είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Επίσης λίγο πολύ σκιαγραφούνται οι 3 βασικές αντιδράσεις του ανθρώπου όσον αφορά το θάνατο : φόβος, ελπίδα για μια ζωή μετά θάνατον μέσω της θρησκείας, κοίταγμα κατά μέτωπο.



Το μοντάζ είναι άλλη μια ένδειξη των περίεργων κιαροσταμικών μεθόδων. Λίγη προσοχή επιβεβαιώνει το γεγονός ότι δεν υπήρχε κατά πρόσωπο συνομιλία μεταξύ του κεντρικού χαρακτήρα και των περαστικών συναπαντημάτων του. Ο καθένας τους είναι κομμένος μόνος του στο πλάνο, γεγονός που κατ’ εμέ μεγαλώνει την αίσθηση της αποξένωσης και ακόμη περισσότερο της δικής μας αποξένωσης από τα τεκταινόμενα. Μόνο ως ειρωνική νύξη λειτουργεί το τέλος. Βροντοφωνάζει κυνικά ότι όλα είναι σχετικά, δύσκολα ξεχωρίζει η αλήθεια από το ψέμα, η πραγματικότητα από το επίπλαστο και καλά θα κάνουμε να μην πιστεύουμε, να μη λυπόμαστε, να μην ταυτιζόμαστε, άρα να αποβάλουμε, ει δυνατόν, την ανθρώπινη ευαισθησία μας και να δούμε καθαρά –ό,τι υπάρχει τελοσπάντων να δούμε. Στο δρόμο του μεταμοντέρνου οδηγεί και το κατακερματισμένο στόρι της ταινίας. Ο σκηνοθέτης δε μας λέει τις αιτίες, δε μας λέει τα αποτελέσματα, μας εισάγει σε ένα βουβό δράμα και περιμένει αντιδράσεις. Και προς το τέλος που ίσως οι αντιδράσεις του οργανισμού φτάνουν στην κορύφωση, τις φιμώνει με το ολιγόλεπτο making of.

O βαθύς υπαρξιακός προβληματισμός της ταινίας γίνεται ένας ύμνος στη ζωή και στην ομορφιά που κρύβεται στις πιο απλές εκφάνσεις της!

Βραβεύτηκε με Χρυσό Φοίνικα μαζί με το "Χέλι" του Ιμαμούρα το 1997.

Προσωπική αξιολόγηση:

4.5/5

3 ταινίες των Jean Pierre και Luc Dardenne



Forrest Gump (1994)

Μια από τις πιο υπερτιμημένες στην ιστορία του κινηματογράφου, για μένα. Αλλά, ας αρχίσω από τα υπέρ: το γλυκόπικρο ύφος της που θυμίζει πολύ το σινεμά του Frank Capra, ο εξαιρετικός Tom Hanks και κάποιες συγκινητικές και κωμικά έξυπνες στιγμές. Γενικά είναι πολύ ευχάριστη ταινία. Το μύνημά της; Η ζωή είναι σκληρή και αβάσταχτη και για να τη χαρείς και να επιτύχεις πρέπει να μην την πάρεις στα σοβαρά, να μείνεις ηλίθιος. Έλα μου ντε, όμως, που κατά βάθος δεν είναι αυτό! Και εδώ έρχονται τα κατά...

Η ταινία μας αφηγείται την ιστορία ενός ατόμου με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης που είναι θρησκόληπτος, σέβεται πάρα πολύ τον οικογενειακό θεσμό (ακούει πάντα τη μαμά του!) και αγαπάει πολύ την πατρίδα του. Και έτσι καταφέρνει να γίνει ήρωας στο Βιετνάμ, πρωταθλητής του μπέιζμπολ και του πιγκ πογκ και δισεκατομμυριούχος. Κάτι πάει στραβά, μου φαίνεται... Απίστευτα συντηριτική. Άθλια προπαγάνδα και προώθηση του αμερικάνικου ονείρου. Ο Φόρεστ είχε και μια φίλη, την Τζένη. Αυτή τον εγκατέλειψε. Έγινε χίπισσα, πήρε ναρκωτικά, έγινε επαναστάτρια. Ε, λοιπόν στο τέλος της ταινίας... πεθαίνει! Άλλη μια απόδειξη για το πόσο συντηρητική ταινία είναι.

Φυσικά, η Ακαδημία τρελάθηκε και της χάρισε 6 Όσκαρς!

Προσωπική αξιολόγηση:

(Aμερικανιά)

Underground (1995)

Top 35 (+2) my favourite films of 1990-1999

Before Sunrise (1995) - Before Sunset (2004)

Μια αιωνιότητα και μια μέρα (1998)

Η ταυτοτητα:

Ετος: 1998

Ειδος: Δραμα

Σκηνοθεσια: Θοδωρος Αγγελοπουλος

Σεναριο: Θοδωρος Αγγελοπουλος, Πετρος Μαρκαρης, Tonino Guerra

Ηθοποιοι: Bruno Ganz, Isabelle Renauld, Αχιλλεας Σκεβης

Μουσικη: Ελενη Καραινδρου

Διαρκεια: 130'

Χωρα: Ελλαδα, Ιταλια, Γαλλια

Η υποθεση:

Ένας συγγραφέας, που πρόκειται να μπει την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο κι ενδεχομένως να πεθάνει, έχει μια μικρο-περιπέτεια μ' ένα Αλβανάκι, θυμάται μια ευτυχισμένη οικογενειακή στιγμή πριν από 30 χρόνια και βιώνει ένα παράξενο ταξίδι, όπου το παρελθόν, το παρόν και το φανταστικό γίνονται ένα.

πηγη: athinorama.gr/cinema

Σχολια:

Δεν ειμαι θερμος υποστηρικτης του Αγγελοπουλου.Το αντιθετο.Αλλα, αυτη η ταινια μου αρεσε πραγματικα και ειναι καπως διαφορετικη απο τις υπολοιπες του.Ανθρωπινη με συγκινηση και με εναν απιστευτο Bruno Ganz.Ενα road movie με πρωταγωνιστες εναν διασημο ηλικιωμενο συυγραφεα και ενα παιδι των φαναριων.Αυτο το πηγαινε-ελα του πρωταγωνιστη αναμεσα στο παρον και το παρελθον θυμιζε το φελινικο 8½.Φοβερη η σκηνη στο λεωφορειο.Βεβαια, δεν απουσιαζει το γνωστο ελλαττωμα του Αγγελοπουλου: αργος ρυθμος (βεβαια, σε καποιους αρεσει)!!

Χρυσος Φοινικας στο Φεστιβαλ των Καννων.

Προσωπικη αξιολογηση:

3/5

Alien film series

 Alien (1979)

Η ταυτοτητα:

Ετος: 1979

Ειδος: Επιστημονικη Φαντασια, Τρομου

Σκηνοθεσια: Ridley Scott

Σεναριο: Dan O' Bannon, Ronald Shusett

Ηθοποιοι: Sigourney Weaver, Tom Skerritt, Harry Dean Stanton

Μουσικη: Jerry Goldsmith

Διαρκεια: 119'

Χωρα: ΗΠΑ

Η υποθεση:

Η ταινία διαδραματίζεται το έτος 2122 όταν το εμπορικό διαστημόπλοιο με το όνομα Νοστρόμο, προσεδαφίζεται σε έναν κοντινό πλανήτη προκειμένου το πλήρωμα του να ερευνήσει την πηγή κάποιου επαναλαμβανόμενου σήματος που λαμβάνει. Το πλήρωμα ανακαλύπτει εκατοντάδες αυγά επωασμένα απο κάποιο άγνωστο είδος οργανισμού. Κατα τη διάρκεια της εξερεύνησης, κάποιο απο τα αυγά εκκολάπτεται και ένα εξωγήινο πλάσμα προσκολλάται στο πρόσωπο ένος άνδρα του πληρώματος. Οι συνάδελφοι του τον μεταφέρουν πίσω στο Νοστρόμο, μη γνωρίζωντας πως αυτό το πλάσμα εξελίσεται σε δολοφονικό όν, που έχει σκοπό να εξοντώσει όλο το πλήρωμα.

πηγη: wikipedia



Σχολια:
Η μονη ταινια της εξωγηινης τετραλογιας που μου αρεσε.Σασπενς, αγωνιοδης ρυθμος, αρτια σκηνοθετικη βιρτουοζιτε, δυνατες ερμηνειες και σεναριο.Αν και οι υπολοιπες ταινιες της σειρας ηταν σαν κι' αυτη θα μιλουσαμε για αριστουργηματα, αλλα...

                                                          Βαθμος:
                                                              5/5





 Aliens (1986)

Η ταυτοτητα:

Ετος: 1986

Ειδος: Επιστημονικη Φαντασια, Περιπετεια, Τρομου

Σκηνοθεσια: James Cameron

Σεναριο: James Cameron, David Giler

Ηθοποιοι: Sigourney Weaver, Michael Biehn, Carrie Henn

Μουσικη: James Horner

Διαρκεια: 154'

Χωρα: ΗΠΑ

H υποθεση:

Συνέχεια της γνωστής ταινίας του Σκοτ "Αλιεν" με μια εντυπωσιακή Γουίβερ να επιστρέφει στον πλανήτη με τα άγνωστα δολοφονικά όντα για να σώσει ένα συνοικισμό αποίκων του διαστήματος.

πηγη: athinorama.gr/cinema

Σχολια:
Δυστυχως, το σικουελ του πρωτου εξαιρετικου Αλιεν δεν το υπογραφει ο Σκοτ, αλλα ο Τζειμς Καμερον!!Ποταμιαια διαρκεια με επαναλαμβανομενες σκηνες οι οποιες αποτελουνται απο μαχες αναμεσα στην Ριπλει και τους εξωγηινους.Γεματο εφε, υπερβολες, προχειρογραμμενο σεναριο και ανευρη σκηνοθεσια.
                                                            Βαθμος:
                                                               2/5





 Alien 3 (1992)

Η ταυτοτητα:

Ετος: 1992

Ειδος: Επιστημονικη Φαντασια, Περιπετεια, Τρομου

Σκηνοθεσια: David Fincher

Σεναριο: Dan O' Bannon, Ronald Shusett

Ηθοποιοι: Sigourney Weaver, Charles S. Dutton, Charles Dance

Μουσικη: Elliot Goldental

Διαρκεια: 145'

Χωρα: ΗΠΑ

H υποθεση:

Η τρίτη και τελική αναμέτρηση της Ρίπλει με τη μητέρα-Αλιεν σ' έναν πλανήτη φυλακή.

πηγη: athinorama.gr/cinema

Σχολια:
Τα Αλιεν αρχισαν, πλεον, να επαναλαμβανονται.Καμια καινουργια σεναριακη ιδεα.Κριμα γιατι η σκηνοθεσια του Φιντσερ ειναι πολυ καλη.Για ακομα μια φορα η Ριπλει ειναι η μονη επιζουσα απο το σκαφος που ανατιναχτηκε και ξαναρχιζει να παλευει με τα αλιενς.Φορτωμενο, κουραστικο σεναριο με πολυ διαλογο.

                                                              Βαθμος:
                                                                1/5

 Alien: Resurrection (1997)

Η ταυτοτητα:

Ετος: 1997

Ειδος: Επιστημονικη Φαντασια, Περιπετεια, Τρομου

Σκηνοθεσια: Jean - Pierre Jeunet

Σεναριο: Dan O' Bannon, Ronald Shusett

Ηθοποιοι: Sigourney Weaver, Winona Ryder, Ron Perlman

Μουσικη: John Frizzell

Διαρκεια: 116'

Χωρα: ΗΠΑ

Η υποθεση:

200 χρόνια μετά το θάνατό της, η Ρίπλεϊ "αναγεννιέται" κλωνοποιημένη και μαζί της το άλιεν που είχε στην κοιλιά της.

πηγη: athinorama.gr/cinema

Σχολια:Ανισο σικουελ απο τον πολυ καλο Γαλλο σκηνοθετη Ζαν - Πιερ Ζενε, ο οποιος αμεσως μετα απο το Αλιεν γυρισε την Αμελι!
 
                                                          Βαθμος:
                                                             1,5/5