Ο Tim Burton ως πρόεδρος της κριτικής επιτροπής των περσινών Καννών απένειµε το Χρυσό Φοίνικα σε µια τριτοκοσµική παραγωγή µε τον µακροσκελές τίτλο «Ο θείος Μπούνµι θυµάται τις προηγούµενες ζωές του». Ενός άγνωστου στο ευρύτερο κοινό, µε τον γλωσσοδετικό όνοµα Απιτσατόνγκ Γουιρασετακούλ. Έπραξε σωστά;
Λυρική ταινία που κινείται γύρω από το μεταφυσικό στοιχείο και το θάνατο. Γεμάτη πάθος για τη ζωη. Νατουραλισμός, ποίηση, Ταρκόφσκι, λαϊκοί μύθοι, Βούδας, σουρεαλισμός τα κύρια χαρακτηριστικά της ταινίας. Πολλοί οι συμβολισμοί. Ο τίτλος της ταινίας είναι μια περίληψη για το τι θα ακολουθήσει. Γιατί ο θείος Μπούνμι θυμάται τις προηγούμενες ζωές του και όχι την προηγούμενη ζωή του; Γιατί έτσι λέει η φιλοσοφία και η θρησκεία των Ταιλανδέζων: όταν θα πεθάνεις, θα ξαναγεννηθείς σαν ζωό. Έτσι ο Μπούνμι εμφανίζεται ως γορίλας, ως ψάρι, ως αγελάδα. Όμως οι υμβολισμοί του Ουερασεθακούλ είναι και γενικότεροι, δεν περιορίζονται στην κουλτούρα της χώρας του. Ο γορίλας είναι η φοβία που μας τρομοκρατούσε όταν ήμασταν παιδιά. Τώρα που πεθάναμε ζευγαρώσαμε με αυτήν. Τα μυνήματα, επίσης, είναι και αντιπολεμικά. Ο χρόνος ένα αιώνιο τώρα χωρίς µέλλον, χωρίς παρελθόν. Εποµένως, ζούµε, βιώνουµε τις προηγούµενες ζωές µας. Τώρα. Γιατί ο θάνατος είναι το στάδιο ενός κύκλου που δεν έχει ούτε τέλος ούτε αρχή. Το άτοµο πρέπει να λειτουργεί µόνο µε τις αισθήσεις. Το µυαλό, η σκέψη, είναι ένα δοχείο στο οποίο αποθηκεύονται εµπειρίες. Εποµένως µας ξεγελάει, µας ταλαιπωρεί και µας αποσυντονίζει. Ο αντικατοπτρισµός είναι αυταπάτη. Εποµένως συνυπάρχουν αρµονικά οι ζωντανοί µε τους νεκρούς και όλοι µαζί µε τα ζώα και τη φύση.
Αυτά από ουσία. Τώρα πάμε στις σάλτσες. Φοβερές οι εικόνες του Ταϊλανδού: μαγικός ρεαλισμός. Ειδική αναφορά σε δυο υπέροχες σκηνές: η πρώτη με την ηλικιωµένη πριγκίπισσα που για να ξανανιώσει κάνει έρωτα µε ένα γατόψαρο και σπαρταράει από ηδονή και η δεύτερη αυτή μέσα στη σπηλιά όπου ο Μπούνμι πηγαίνει στον κάτω κόσμο. Η σκηνοθεσία του Οερασεθακούλ ειρωνική, εξωτική, νωχελική, απειλητική. Η μουσική γοητευτική, από τους ήχους της νύχτας.
Αλλά, έχει και ένα μειονέκτημα καθαρά προσωπικό. Πρέπει να γνωρίζεις και κάτι από Ασιάτικη κουλτούρα, απο Βουδισμό, από τους λαϊκούς μύθους τους κλπ-κλπ. Αλλιώς σε κουράζει σε σημεία και γίνεται και λίγο δυσνόητη και δύσκολη.
Προσωπική αξιολόγηση:
(μαγεία)
ΥΓ1: Τελικά, μου φαίνεται, πως ο Tim έπραξε σωστά. :)
ΥΓ2: Απ' ότι φαίνεται η ταινία ξένισε πολύ το αθηναϊκό κοινό. Στο "Αστυ" στην παράσταση των 20:15 όταν παω να βγάλω εισητήρια μου λέει μια γιαγιά: "Είναι χάλια. Θα πρότεινα να μην συνεχίσεις. Εγω προειδοποιήσα". Είχε άρκετό κόσμο, αλλά στο τέλος της ταινίας είχαν φύγει σχεδόν οι μισοί! Ο διπλανός από τη μέση και μετά σχεδόν κοιμόταν. Και όταν κατέβηκαν οι τίτλοι τέλους ακούστηκε ένα ειρωνικό χειροκρότημα. Βγαίνοντας από το σινεμά είχε μαζευτεί μια παρέα και έλεγε: "Κανένα νόημα!", "δήθεν", "ε, μα τι περιμένεις τώρα από τριτοκοσμικές χώρες;" και άλλα τέτοια εκνευριστικά και απίθανα.
14 σχόλια:
Καλημερα φιλε μου Hulot,
δυστυχως δεν την εχω δει ακομη, αλλα η παρουσιαση σου μοιαζει αρκετα ενδιαφερουσα. Τωρα, οσον αφορα στα διαφορα "περιεργα" σχολια, η δικη μου απορια ανεκαθεν ηταν «γιατι τετοια ατομα πηγαινουν σε τετοιου ειδους ταινιες, αφου ξενιζουν;"
Το CineAcademy θυμάται τους προηγούμενους Φοίνικες!!Δεν την έχω δεί ακόμα αλλά....θα την έβλεπε κανείς χωρίς τον Φοίνικα?Δηλαδή λέω πως εντάξει ευτυχώς που απόσα λές Hulot καταλαβαίνουμε πως έχει super κινηματογραφική άποψη αλλά το θέμα μου είναι παντελώς αδιάφορο.Δηλαδή δεν με ξενίζει αλλά...θα το δώ και θα επιστρέψω.Εχω χρόνια να πάω στο Αστυ.
Καλημέρα φίλε Mike!
Στην προτείνω, πιστεύω ότι θα σου αρέσει.
Έλα μου ντε;
"Το CineAcademy θυμάται τους προηγούμενους Φοίνικες!!"
Χαχα είσαι θεός ρε φίλε! :-)
Nαι, και εγώ αυτό σκεφτόμουν χθες. Θα ήταν άγνωστη χωρίς το Φοίνικα. Τα βραβεία παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.
Το θέμα είναι πολυφορεμένο, αλλά ο τρόπος με το οποίο το ξεδιπλώνει ο Ουερασεθακούλ είναι τόσο πρωτότυπος και μαγευτικός.
Ακάντεμι στην προτείνω, πάντως.
Το Αστυ είναι πολύ ωραίο σινεμά, αλλά ακριβώς από πάνω του έχει μια καφετέρια και σέρνουν συνέχεια καρέκλες! Πολύ θόρυβος!
de nomizo na ti do...mallon oxi..alla pote de xereis... :) kali evdomada!
Δε νομίζω να σου αρέσει Levi.
Καλή εβδομάδα! :)
Εμένα πάλι, όπως θα διαπίστωσες, δεν μου πολυάρεσε. Περισσότερο με ξένισε, παρά τις μεμονωμένες υπέροχες σκηνές και εικόνες.
Απορία τώρα: Κάπου λες ότι ο τελευταίος μοναχός είναι ο ίδιος ο Μπούνμι. Μα καλά, σύμφωνα με το βουδισμό πάντα, μπορεί κανείς να μετεμψυχωθεί σε κάτι που έιναι ήδη ζωντανό; Νομίζω ότι δεν γίνεται έτσι. Ξαναγεννιέσαι, από την αρχή δηλαδή, ως κάτι άλλο. Αλλιώς θα μιλούσαμε για κατάληψη ξένου σώματος (κάτι σαν τον Εξορκιστή) και θα είχαμε να κάνουμε μάλλον με θρίλερ...
Ναι, διάβασα το κείμενό σου. Σε γοήτευσε, όμως.
Απορία:
Ξέρω εγώ ρε συ;! Υποθέσεις κάνω, δε ξέρω και πολλά από Βουδισμό (βασικά 2-3 πραγματάκια ξέρω). Μου φαίνεται πως "Ο Θείος Μούνμι θυμάται τις επόμενες ζωές του".
Όντως με γοήτευσε σε ορισμένα σημεία.
Για το θέμα του μοναχού τώρα (προφανώς ούτε και εγώ είμαι ειδήμων, αλλά έτσι, για να κάνουμε κουβέντα και για να υποστηρίξω το ακατανόητο του όλου πράγματος). Ούτε και τις "επόμενες ζωές" κολλάει να θυμάται, γιατί η σκηνή ήταν αμέσως μετά την κηδεία, ίσως την ίδια ή την επόμενη μέρα. Άρα δεν είχε προλάβει να μετεμψυχωθει και να είναι ήδη 20τόσο χρονών. Οπότε μάλλον δεν ήταν ο πρώην Μπούνμι ο μοναχός. Οπότε, τι διάολο σήμαινε όλη αυτή η σκηνή;
Όπως αντιλαμβάνεσαι, το ερώτημα είναι ρητορικό. Δεν ζητώ από κανένα να απαντήσει αφού τα θέματα αυτά μας είναι σχετικά άγνωστα, απλά προσπαθώ να δείξω το γιατί έφυγα με τεράστια ερωτηματικά.
Ναι, έχεις δίκιο. Σπαζοκεφαλιά ήταν.
Ίσως είναι η θεωρία του Βουδισμού που λέει:
Όταν είσαι εδώ, κατά βάθος είσαι αλλού (ο μοναχός ήταν και στο δωμάτιο και στο μπαρ ταυτόχρονα) ή εσύ είσαι εδώ και το μυαλό σου εδώ. Κάπως έτσι...
Εμένα μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα, και σε συνδυασμό με το εξωτικό όνομα του σκηνοθέτη (κοίτα να δείς με τί κριτήρια επιλέγει ο κόσμος ταινίες), με έχει ψήσει.
Θα τη δώ και θα επιστρέψω με σχόλιο.
Πιστεύω ότι θα σου αρέσει curious.
"κοίτα να δείς με τί κριτήρια επιλέγει ο κόσμος ταινίες"
xD xD :)
Μια χαρά κριτήριο είναι ρε συ! Πρωτότυπο.
Μόλις είδα το Mysterious Object at Noon και μου άρεσε ακόμα περισσότερο (απ την τροπική ασθένεια). Πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον σκηνοθέτης, αν και είναι σχετικά νέος έχει γυρίσει αρκετές ταινίες κι απ ότι βλέπω είναι ήδη γνωστός σε έναν σινεφίλ κύκλο τουλάχιστον. Στη χώρα του όμως δε νομίζω να είναι δημοφιλής. Πολύ θα θελα να μάθω τί είναι όλες αυτές οι αναφορές σε πολέμους και άλλα πολλά που δεν καταλαβαίνω.
Έχω δει μόνο τον "Θείο Μπούνμι" (3,5/5) και την "Τροπική Ασθένεια" (4/5). Ναι ενδιαφέρον σκηνοθέτης, αλλά αρκετά φεστιβαλικός θα έλεγα.
Δημοσίευση σχολίου